ბრიტანული ჟურნალის „ეკონომისტის“ (The Economist) 2-8 დეკემბრის ნომერში გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „პუტინი, როგორც დღეს ჩანს, უკრაინის წინააღმდეგ ომში იმარჯვებს“.
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
პირველად მას შემდეგ, რაც ვლადიმერ პუტინის არმია უკრაინაში შეიჭრა, რუსეთის პრეზიდენტი ამაყად გამოიყურება და იმედი აქვს, რომ უკრაინაზე გამარჯვებას შეძლებს. მართლაცდა, კრემლმა ქვეყანა სამხედრო რელსებზე გადაიყვანა. პრეზიდენტმა თავისი ხელისუფლება განიმტკიცა. დასავლეთის სანქციების მიუხედავად, ვლადიმერ პუტინმა იპოვა გზები და საზღვარგარეთ სამხედრო საჭურველი შეისყიდა, მისმა საგარეო პოლიტიკამ გლობალური სამხრეთის ქვეყნები აშშ-ის წინააღმდეგ განაწყო და რაც მთავარია, კრემლი ძირს უთხრის დასავლეთის რწმენას, რომ უკრაინას შეუძლია ომიდან გამარჯვებული გამოვიდეს, ევროპული დემოკრატიული სახელმწიფოს სახით.
დასავლეთს ბევრის გაკეთება შეეძლო ვლადიმერ პუტინის განწყობის გასაუარესებლად. დასავლეთს რომ მოენდომებინა, მას რუსეთზე უკეთესად შეეძლო თავისი სამრეწველო და საფინანსო რესურსების მობილიზება, მაგრამ მას ხელს უშლის ფატალიზმი, თვითდამშვიდება და სტრატეგიული ხედვის არარსებობა, განსაკუთრებით ევროპაში. დასავლეთი უკრაინისათვის და საკუთარი თავისთვისაც, ლეთარგიული ძილისაგან უნდა გამოფხიზლდეს.
მიზეზი, რომლის გამოც ვლადიმერ პუტინის გამარჯვება შესაძლებელია, გამოიხატება არა იმდენად ტერიტორიის ხელში ჩაგდებაში, რამდენადაც გამძლეობაში. არცერთ არმიას – არც უკრაინულს და არც რუსულს – ერთმანეთის უკუგდება არ შეუძლიათ იმ ტერიტორიიდან, რომლებიც ამჟამად აქვთ დაკავებულები. უკრაინის არმიის კონტრშეტევა შეჩერდა. შემტევი ბრძოლები დღეს ძირითადად თავდაცვით, პოზიციურ ბრძოლებად გადაიქცა, რაც იმას მიანიშნებს, რომ ომი შეიძლება წლების განმავლობაში გაგრძელდეს.
მაგრამ ისიც ცხადია, რომ ბრძოლის ველზე შექმნილი არასახარბიელო სიტუაცია პოლიტიკაზე ნეგატიურ გავლენას ახდენს. თუ იმპულსი იკლებს, მასთან ერთად მცირდება საბრძოლო სულისკვეთებაც, მატულობს გულგატეხილობა. თუ უკრაინა უკან დაიხევს, კიევში სულ უფრო გაფართოვდება ხელისუფლების მიმართ ნეგატიური განწყობა. დასავლეთის ხმამაღალი განცხადებები უკრაინისადმი მხარდაჭერაზე, სამწუხაროდ, რეალური დახმარების გაფართოებით არ არის განმტკიცებული. ამის შემხედვარე ვლადიმერ პუტინი სულ უფრო მეტ თანხებს ხარჯავს ომისათვის, იგი მზადაა ფრონტის ხაზზე მეტი ჯარისკაცი გაგზავნოს.
დღეისათვის რუსეთის პოზიციები უფრო მტკიცედ გამოიყურება. კრემლმა თავი დააღწია დასავლეთის მიერ შექმნილ იზოლაციას და ეკონომიკის განვითარებისთვის საჭირო ტექნოლოგიებს და მოწყობილობებს მესამე ქვეყნებზე ტრანზიტის მეშვეობით იღებს. რუსეთმა ევროკავშირისაგან უარყოფილ თავის ნავთობს და გაზს ახალი ბაზარი მოუნახა, მათი ფასები ისეთია, რომ რუსულ ხაზინას სტაბილური შემოსავლები აქვს. კრემლმა შეძლო თავისი არმიის უზრუნველყოფა საბრძოლო მასალებითაც…
ვლადიმერ პუტინი ომს იგებს იმითაც, რომ მან ქვეყნის შიგნით თავისი პოზიციები განიმტკიცა. ომი რიგით რუს მოქალაქეებს არ მოსწონთ, მაგრამ ისინი თანდათან შეეგუვნენ. ხელისუფლება ცდილობს, რომ ომში დაღუპულების ოჯახთა უკმაყოფილება თავიდან აიცილოს და ამიტომ მათ საკმაოდ მოზრდილ თანხებს უხდიან კომპენსაციის სახით.
ამ ყველაფრის გათვალისწინებით კიევში განწყობები სულ უფრო უარესდება. ბოლო დროს საზოგადოებამ გამოიღვიძა, პოლიტიკური ცხოვრება გააქტიურდა. მოსახლეობა ჯარში გაწვევის პირობებს აპროტესტებს. პრეზიდენტი და გენერალი ერთმანეთს აკრიტიკებენ. გაისმის ხმები, რომ ხელისუფლებამ კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლა უნდა გააფართოოს.
მმართველი პარტიის რეიტინგი თანდათანობით კლებულობს. თავის მხრივ, უკრაინისადმი სოლიდარობის გამოხატვაში პრობლემები უჩნდება დასავლეთსაც. რამდენიც არ უნდა იძახონ პოლიტიკურმა ლიდერებმა – უკრაინას მუდმივად მხარს ვუჭერთო, თუ ამ განცხადებებს, რეალური და პრაქტიკული დახმარების გაწევა არ მოჰყვება, საზოგადოებაში გულგატეხილობა იმატებს. მეტი მხარდამჭერი გაუჩნდება მოლაპარაკების დაწყებას. მით უმეტეს, რომ დღეს, უკვე შეიმჩნევა თვით დასავლეთის რიგებში არსებული განხეთქილებაც:
უკრაინის მიმართ ევროკავშირში მოწინააღმდეგეთა რაოდენობა მატულობს – პოლონეთი, უნგრეთი, სლოვაკეთი… ამერიკაშიც დემოკრატებსა და რესპუბლიკელებს შორის აზრთა სხვადასხვაობაა უკრაინისათვის დახმარების გაწევაზე. აშშ-ში ახლოვდება 2024 წლის საპრეზიდენტო არჩევნები და თუ მასში დონალდ ტრამპი გაიმარჯვებს, უკრაინისათვის სიტუაცია გაუარესდება.
რუსეთის უკრაინაზე გამარჯვება დასავლეთისათვის კატასტროფა იქნება. კრემლის გამარჯვების შემთხვევაში რუსეთის არმია ევროპაში და მთლიანად მსოფლიოშიც ყველაზე გამოცდილი და ბრძოლისუნარიანი გახდება.
ვლადიმერ პუტინის შეჩერების საუკეთესო საშუალებაა, რომ დასავლეთმა უკრაინას საუკეთესო და თანამედროვე იარაღი მიაწოდოს. გასაგებია, რომ სამხედრო არსენალები ცარიელდება, შესაბამისად, საჭიროა მეტი ძალისხმევა იარაღის წარმოების დასაჩქარებლად.
აუცილებელია სანქციების შესრულების კონტროლის გაძლიერებაც. ევროპამ უნდა დააჩქაროს უკრაინის ინტეგრაცია ევროკავშირში. სამწუხაროდ, ევროპელმა ლიდერებმა ვერ გააცნობიერეს ამოცანის მასშტაბურობა და ბევრი თავს არიდებს ინტეგრაციისადმი ხელშეწყობას. ასეთ ლიდერებს შევახსენებთ ლევ ტროცკის გამონათქვამს: „შესაძლოა პოლიტიკოსები ომით დაინტერესებულები არ არიან, მაგრამ ომია მათით დაინტერესებული“.
წყარო: